-
1 κατάρχω
A make beginning of a thing, c.gen., τίνες κατῆρξαν.. μάχης; A.Pers. 351; ὁδοῦ κατάρχειν lead the way, S.OC 1019;δεινοῦ λόγου Id.Tr. 1135
;λόγων Χρησίμων Ar.Lys. 638
, cf. Pl.Prt. 351e, etc.;τραυμάτων Ascl.Tact.7.1
; τὸ κατάρχον αἰσθήσεως, τῆς κινήσεως, the source of perception, of motion, Gal. 5.588: rarely c. acc., begin a thing,θαυμαστόν τινα λόγον Pl.Euthd. 283b
: c. part., begin doing, X.Cyr.1.4.4, 4.5.58: abs., Pl.Smp. 177e, Arist.Mu. 399a15.2 θανόντα δεσπόταν γόοις κατάρξω I will lead the dirge over.., E.Andr. 1199 (lyr., with reference to the religious sense, infr. 11.2).II [voice] Med., begin, like [voice] Act., c. gen.,ἐχθρᾶς ἡμέρας κατάρχεται Id.Ph. 540
;τοῖς κατηργμένοις τῆς πορείας Pl.Phdr. 256d
;κ. τῆς προσβολῆς Plb.2.67.1
;τοῦ λόγου Plu.2.151e
: c. acc., κ. νόμον, στεναγμόν, E.Hec. 685 (s. v. l.), Or. 960 (both lyr.): abs., κατάρχεται μέλος is beginning, Id.HF 750 (lyr.), cf. 891 (lyr.);τὸ -άρξασθαι Ael. Tact.17
.2 in religious sense, begin the sacrificial ceremonies, once in Hom., began [the sacrifice] with the washing of hands and sprinkling the barley on the victim's head, Od.3.445: abs., Hdt.4.60, 103, And.1.126; κατάρχομαι μέν, σφάγια δ' ἄλλοισιν μέλει I begin the rite, but leave the slaughter of the victim to others, E.IT40; ἐπὶ τῶν θυσιῶν κριθαῖς κ. D.H.2.25: c. gen., κατάρχεσθαι τοῦ τράγου make a beginning of the victim, i. e. consecrate him for sacrifice by cutting off the hair of his forehead, Ar.Av. 959; ἐπεὶ δὲ αὐτοῦ (sc. Ἡρακλέος)πρὸς τῷ βωμῷ κατάρχοντο Hdt.2.45
; πῶς δ' αὖ κατάρξῃ θυμάτων; E.Ph. 573, cf.IT56, 1154;κατάρξασθαι τῶν ἱερῶν D.21.114
: metaph.,σκυτάλην λαβών μου κατήρξατο Luc.Somn.3
, cf. Plu.Caes.66:—so later in [voice] Act., Hld.2.34, al.b sacrifice, slay, ξίφει, φασγάνῳ κ., E.Alc.74, El. 1222 (lyr.):— [voice] Pass., ᾗ (sc. τῇ θεᾷ) σὸν κατῆρκται σῶμα hath been devoted, Id.Heracl. 601.III [voice] Act., rule, govern, c. gen., Alciphr.3.44 (s.v.l.).IV κατάρξω ὑμᾶς ἐν σκορπίοις will chastise you.., LXX 3 Ki.12.24r.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάρχω
См. также в других словарях:
κατάρχω — (AM κατάρχω) (ενεργ. και μέσ.) κάνω αρχή, αρχίζω (α. «τίνες κατῆρξαν, πότερον Ἕλληνες μάχης;», Αισχύλ. β. «κατῆρχεν ἤδη ἀναπηδῶν ἐπὶ τοὺς ἵππους», Ξεν. γ. «κατάρχομαι νόμον βακχεῑον», Ευρ.) μσν. αρχ. εξουσιάζω, κυβερνώ αρχ. 1. οδηγώ, δείχνω τον… … Dictionary of Greek
